SV7LNK - SV7LOS

στις 12.4.11

Κυριακή 10/4/2011.
Με αφορμή τον εορτασμό της επετείου για τη μάχη του Ρούπελ βρεθήκαμε στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα από νωρίς το πρωί, θέλοντας κι εμείς με τη σειρά μας να αποδώσουμε έναν ελάχιστο φόρο τιμής στους Πατριώτες Έλληνες που πολέμησαν δίνοντας με τον πιο ηρωικό τρόπο τη ζωή τους τότε, ώστε να μπορούν άλλοι να κλέβουν και να λεηλατούν ανενόχλητοι την πατρίδα μας σήμερα. Με μοναδικό πλέον εχθρό σε αντίθεση με τότε, τον αέρα, ξεκινήσαμε την περιήγηση στον χώρο νιώθοντας πραγματικά δέος, βλέποντας νοερά τις μορφές των αξιωματικών και οπλιτών που αφιέρωσαν τη ζωή τους και με το σώμα τους σταμάτησαν τις ερπύστριες των Πάντσερ του Αδόλφου Χίτλερ. Στην ζοφερή πραγματικότητα του σήμερα μας επανέφερε η προσγείωση του ελικοπτέρου που μετέφερε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας προκειμένου να παραστεί στις εκδηλώσεις μνήμης.
Τι να πρωτοαισθανθεί κανείς; Λύπη για το σήμερα ή συγκίνηση για το χθες; Ντροπή για το παρόν ή περηφάνια για το παρελθόν; Συνονθύλευμα λοιπόν τα συναισθήματα μας. Φοβάμαι να σκεφτώ ποια θα ήταν η στάση και τα αισθήματα αυτών των ηρώων 70 χρόνια πριν, αν γνώριζαν την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας σήμερα. Τόσο ανθρώπινο αίμα τότε για τη σημερινή κατάντια αυτού του τόπου!! Αυτοί που σήμερα μας χλευάζουν, μας βρίζουν, μας υποτιμούν και μας αποκαλούν ανίκανους, είναι απόγονοι αυτών που πριν από 70 χρόνια υποκλίνονταν στον ηρωισμό και την αντρεία των Ελλήνων. Ο ίδιος ο Χίτλερ, τον Μάιο του 1941, ενώπιον του Ράιχσταγκ, ομολόγησε.- " Η ιστορική δικαιοσύνη με υποχρεώνει να διατυπώσω πως, από όλους τους αντιπάλους μας, τους οποίους αντιμετωπίσαμε, ο Έλλην Στρατιώτης επολέμησεν με ύψιστον ηρωισμόν και αυτοθυσίαν και συνθηκολόγησε μόνον όταν η περαιτέρω αντίσταση του ήτο αδύνατος κατά συνέπειαν μάταια".

Βίντεο αφιέρωμα που αξίζει να δείτε

Αυτοί όμως είμαστε και εμείς πλέον. Ανιστόρητοι αγράμματοι και έρμαια. Έτσι θέλανε κάποιοι ανώτεροί μας να γίνουμε. Το έγκλημα βαστάει χρόνια από γενιά σε γενιά και είναι καλά οργανωμένο. Τα σχολεία πάνε εκδρομές τα παιδιά μας σε ιδιωτικές κατασκηνώσεις. Στο οχυρό την Κυριακή δεν είδα κανένα σχολείο. Ήταν Κυριακή βλέπεις. Πως να ξυπνήσουν οι δάσκαλοι? Αν ήταν καθημερινή εργάσιμη ίσως και να οργάνωναν κάτι...... Αυτό είναι το οργανωμένο έγκλημα.

Ο χώρος τηλεπικοινωνιών του οχυρού

Αποκορύφωμα δέους η είσοδός μας στο οχυρό. Με μεγάλο κόπο συγκρατούσαν οι επισκέπτες τα δάκρυά τους. Το έβλεπες στα μάτια των περισσοτέρων. Βλέπετε κάποιοι με μεγάλη αγωνία κατορθώνουν να αντιστέκονται Αφού με επιδέξιες κινήσεις εδώ και χρόνια κατόρθωσαν να μας πείσουν ως έθνος πως δεν έχουμε θρησκεία να μας ενώνει, αφού κατάφεραν με τον χειρότερο τρόπο μέσα από την τηλεόραση να απαξιώσουν την Ελληνική οικογένεια προωθώντας συστηματικά λανθασμένα πρότυπα, είναι η καταλληλότερη πλέον εποχή να μας πείσουν πως δεν έχουμε και πατρίδα. Και θα τα καταφέρουν στο τέλος. Θα τα καταφέρουν γιατί κανένας αξιοπρεπής Έλληνας δεν μπορεί να πιστέψει πως η χώρα που βρίσκεται σ' αυτό το χάλι είναι η πατρίδα του. Δεν το σηκώνει η περηφάνια του Έλληνα όπως και να 'χει!
Κόντρα λοιπόν στα προσταζόμενα των καιρών, κάποιοι, γιατί ακόμα θέλουν να πιστεύουν σε ιδανικά βρέθηκαν εκεί για να δώσουν με τον τρόπο τους ζωή στην ιστορία! Τους συναντήσαμε κατά την άφιξη μας στο μουσείο Ρούπελ. Μέλη του Συλλόγου Ιστορικών Στρατιωτικών Οχημάτων βρισκόταν εκεί για να ομορφύνουν αλλά και να δώσουν έμφαση στην ήδη έντονη ατμόσφαιρα. Οχήματα της τότε εποχής που το μεράκι και η αγάπη των ιδιοκτητών τους τα κράτησαν σε άριστη κατάσταση. Φυσικά και αποτέλεσε για μας μεγάλη έκπληξη το να συναντήσουμε εκεί τον Στέλιο SV2IPW μέλος του ΣΙΣΟ. Πάντα τελικά κάποιον Ρ/Ε θα συναντήσεις πίσω από κάθετί δημιουργικό! Συγχαρητήρια σε όλους.....!!